Chromas’a 2015’in sonunda girdim. Boğaziçi Üniversitesi’ni yeni kazanmıştım ve yaptığım ilk işlerden biri Chromas’a girmek oldu.
İlk provam dün gibi...
(Chromas'ın müziğini anlatmayacağım burada. Konserlerde anlatıyoruz zaten, konserlere gelin!)
2015 sonundan beri ise her pazar provadayım. Senede repertuara 14-15 yeni şarkı ekliyoruz. Her yaz, ya yurt içinde ya yurt dışında, en az bir büyük organizasyon yapıyoruz.
2016 yazı Fransa’da, 2017 yazı Barselona’da geçti. 2018 yazında Ayvalık’ta uluslararası düzeyde bir koro festivali düzenledik. 2019 yazında ise işler büyüdü. Hollanda, Almanya ve Avusturya’da Avrupa turnesindeydik.
Yani dört mevsim gündemimde Chromas var.
Chromas’a gerçekten gönül verirseniz hayatınızda güzel şeyler oluyor.
Ondan sonra arkadaşlıklar var, ondan sonra hayaller... Şu an sahip olduğum arkadaşlarımın çoğu Chromas sayesinde. Hayallerim, Chromas sayesinde.
Yurt dışında katıldığımız festivallerde edindiğimiz, dünyanın dört bir yanından arkadaşlarla hala iletişimdeyiz. Başka festivallerde karşılaşıp mutlu oluyoruz.
İstanbul'da bombaların patladığı, terör saldırılarının bol olduğu bir seneydi. 2016’yı 2017’ye bağlayan gece Reina saldırısı yaşandı. Onlarca insan öldürüldü.
1 Ocak 2017, ülke bu olayı konuşuyor. Günlerden pazar, Chromas'ta prova günü. Prova iptal mi diye merak ederken, şefimiz Başak hayatta gördüğüm en doğru kararı verip provayı iptal etmedi. Prova için toplandığımızda herkesin yüzünden düşen bin parçaydı. İyi seneler dileklerinde bulunmayı bırakın, kimse kimseye nasıl olduğunu bile sormuyordu.
1 Ocak 2017 Pazar günü prova sonundaysa herkes hiç olmadığı kadar mutluydu. Müziğin birleştirici ve iyileştirici gücünü iliklerimize kadar yaşadığımız, inanılmaz bir andı.
1 Ocak 2017 Pazar’ı yaşadığım için kendimi çok şanslı hissediyorum. Eminim o gün orada olanlar da benimle aynı fikirdedir.
Yaşasın beraber yapılan sanat!